نسبت، کلمه‌ای که خیلی‌ها با شنیدنش عصبانی و یاد خاطرات تلخ مدرسه و ریاضیات میفتن اما وقتی این موضوع به سرمایه‌گذاری می‌رسد دیگر یادگیری آن تبدیل به امری مهم و ضروری می‌شود. در واقع نسبتهایی وجود دارند که یادگیری و فهم کامل آنها میتواند کمک شایانی به سرمایه‌گذار کند.

آموزه‌های کلیدی

تحلیل بنیادی با خارج کردن اطلاعات از صورتهای مالی شرکتها نسبتهای مختلفی را محاسبه میکند.

معمولا ۶ نسبت وجود دارد که از آن برای بررسی سهام و انتخاب آنها جهت سرمایه‌گذاری استفاده میشود.

این ۶ نسبت شامل:

1. Return on Equity (ROE) / نسبت بازگشت سرمایه
2. Debt-Equity Ratio / نسبت بدهی و حقوق صاحبان سهام
3. Price-Earnings (P/E) Ratio / قیمت به درآمد
4. Earnings per Share (EPS) / سود هر سهم
5. Quick Ratio / نسبت آنی
6. Working Capital Ratio / سرمایه در گردش

در ادامه به توضیحات مربوط به هر نسبت خواهیم پرداخت.

Working Capital Ratio / سرمایه در گردش

این نسبت این موضوع را معین میکند که آیا شرکت توان پرداخت بدهیهای خود را با داراییهای در اختیار دارد یا خیر؟ این نسبت یکی از شاخصهای سلامت مالی میباشد  چرا که میتوان با اندازه‌گیری آن متوجه این موضوع شد که شرکت توانایی پرداخت بدهیهای خود را در یک سال دارد یا خیر. این نسبت اختلاف بین دارایهای جاری شرکت و بدهیهای شرکت را نشان میدهد.

اندازه‌گیری و بررسی سلامت یه شرکت یا سهام شرکتی که شما قصد سرمایه گذاری را در آن دارید شامل بررسی این نکته که شرکت مورد نظر چقدر طول میکشد که داراییهای خود را تبدیل به پول کرده تا تعهدات را بپردازد که این نسبت با تقسیم داراییهای حال حاضر و بدهیهای حال حاضر به دست می‌آید. حال اگر دو کمپانی هر دو دارای سرمایه در گردش به نسبت ۱.۲ باشند. هر شرکتی که دارای پول نقد بیشتری باشد در این بخش موقعیت بهتری را خواهد داشت.

Quick Ratio / نسبت آنی

از دیگر نسبتهای نقدینگی میتوان به نسبت سریع یا آنی اشاره کرد. نسبت آنی معمولاً به مراتب سنجش بهتری از توانایی مالی یک مؤسسه را نشان میدهد. نسبت آنی از تقسیم داراییهای جاری پس از کسر موجودی کالا بر بدهی جاری به دست می‌آید. این نسبت نشان میدهد که وضعیت پول نقد شرکت برای پرداخت بدهیها (به این دلیل که تبدیل موجودی به پول نقد ممکن است زمان گیر باشد) چقدر است.

Earnings per Share (EPS) / سود هر سهم

وقتی شما سهامی را خریداری میکنید در واقع شما دارید در سود یا ضرر آینده آن شرکت سهیم میشوید. ای پی اس درآمد خالص به دست آمده از هر سهم از سهام عادی یک شرکت را اندازه‌گیری می‌کند. تحلیلگران یک شرکت درآمد خالص را بر میانگین وزنی سهام عادی منتشره در یک سال  تقسیم میکنند. اگر یک شرکت هیچ درآمدی نداشت یا حتی منفی بود بنابراین سود هر سهم هم منفی خواهد بود.

Price-Earnings (P/E) Ratio / قیمت به درآمد

این نسبت منعکس کننده ارزیابی سرمایه‌گذاران از درآمدهای آینده است. برای بدست آوردن این نسبت شما باید قیمت هر سهم را برنسبت سود هر سهم یا EPS  تقسیم کنید. برای مثال اگر معامله سهام در یک روز در قیمت ۱۳۸۵۰ بسته شده و EPS آن در حدود ۲۵۴ است نسبت PE چیزی در حدود ۵۴ می‌شود.

Debt-Equity Ratio / نسبت بدهی و حقوق صاحبان سهام

چه روشی را پیش میگیرد اگر سهام یا شرکت مورد علاقه شما بیش از حد مقروض باشد. این میتواند باعث شود که شرکت حاشیه امن خود را کاهش دهد و دیگر چشم‌انداز خوبی نسبت به پرداخت بدهیها وجود نداشته باشد، هزینه‌های ثابت خود را افزایش دهد، درآمد موجود برای سود سهام افرادی مانند شما را کاهش داده و حتی باعث بحران مالی شود.

نسبت بدهی و حقوق صاحبان سهام یا D/E حاصل جمع بدهی معوق بلندمدت و کوتاه مدت شرکت و تقسیم آن با ارزش خالص سهام سهام‌داران بدست می‌آید که با سنجیدن آن با نسبت ایده‌ال از شرایط سهام خودمان مطلع میشویم.

Return on Equity (ROE) / نسبت بازگشت سرمایه

سهامداران عادی می‌خواهند بدانند که سرمایه آنها چقدر در مشاغلی که سرمایه‌گذاری می‌کنند سودآور است برای همین از این نسبت استفاده میکنند. ROE بعنوان معیار ارزیابی کارآیی مدیریت شرکت در رابطه با استفاده از دارایی‌های شرکت برای بدست آوردن سود محسوب می‌شود. ROE بصورت درصد مشخص می‌شود و در صورتیکه درآمد خالص و دارایی هر دو اعدادی مثبت باشند، میتواند برای شرکت محاسبه گردد. درآمد خالص قبل از پرداخت سود سهام به سهامداران عادی و بعد از اینکه سود سهام به صاحبان سهام ممتاز و بهره‌ها به وام دهندگان پرداخت شد، محاسبه میشود.

در آخر

نسبت‌های بالا می‌تواند به شما در انتخاب بهترین سهم برای سرمایه‌گذاری کمک کند. ده‌ها نسبت مالی وجود دارد که در تجزیه و تحلیل صورتهای مالی و تحلیل بنیادی سهام شرکتها مورد استفاده قرار می‌گیرد، در اینجا ما فقط ۶ مورد از رایج‌ترین و اساسی‌ترین آنها را به طور مختصر بیان کرده‌ایم. به یاد داشته باشید که یک شرکت را نمی‌توان به درستی تنها با یک نسبت جداگانه ارزیابی یا تحلیل کرد – همیشه نسبتها و معیارها را ترکیب کنید تا تصویری کامل از چشم‌اندازهای شرکت به دست آورید.