اولین مزیت اختیار معامله هزینه ‌کمتر

اولین مزیت اساسی معاملات اختیار معامله یا قراردادهای آپشن آن است که قدرت اهرمی بالایی دارند. به این ترتیب، سرمایه‌گذار می‌تواند موقعیت اختیاری مشابه موقعیت خرید قطعی سهام را داشته باشد، اما در هزینه‌های خود صرفه‌جویی بزرگی کند.

به عنوان مثال، برای خرید ۲۰۰ سهم به قیمت هر سهم ۸۰ دلار، سرمایه‌گذار باید ۱۶۰۰۰ دلار بپردازد. با این حال، اگر سرمایه‌گذار دو قرارداد اختیار معامله ۲۰ دلاری بخرد (هر قرارداد ۱۰۰ سهم)، کل هزینۀ او فقط ۴۰۰۰ دلار خواهد بود (۲ قرارداد * ۱۰۰ سهم در هر قرارداد * قیمت بازار ۲۰ دلار). سپس سرمایه‌گذار ۱۲۰۰۰ دلار صرفه‌جویی خواهد کرد.

البته که به این سادگی نیست. سرمایه‌گذار باید قرارداد اختیار معامله مناسبی را برای خرید انتخاب کند (که خودش جای بحث دارد) تا موقعیتی همسو با خرید قطعی سهام داشته باشد. با این حال، این استراتژی که به عنوان جایگزینی سهام شناخته می‌شود، نه تنها عملی است، بلکه مقرون‌به‌صرفه نیز هست.

مثال: فرض کنید مایل به خرید سهام شرکت XYZ  هستید. چون گمان می‌کنید که قیمت سهام این شرکت طی چند ماه آینده افزایش خواهد یافت. شما می‌خواهید ۲۰۰ سهم بخرید و هر سهم XYZ باقیمت ۱۳۱ دلار معامله می‌شود. پس در مجموع باید برای خرید ۲۰۰ سهم ۲۶۲۰۰ دلار هزینه کنید. اما یک‌راه دیگر هم دارید، می‌توانید به جای پرداخت این مقدار پول، به بازار اختیار معامله بروید و یک قرارداد اختیار معامله همسو با همین خرید سهام را انتخاب کنید و قرارداد اختیار معامله با انقضای ماه اوت برای ۱۰۰ سهم به قیمت ۳۴ دلار بخرید. برای به دست آوردن موقعیتی معادل ۲۰۰ سهم ذکر شده، باید دو قرارداد بخرید. با این کار کل سرمایه‌گذاری شما ۶۸۰۰ دلار هزینه خواهد داشت (۲ قرارداد ۱۰۰ سهمی* هر سهم۳۲ دلار)، در صورتی که با خرید قطعی سهام باید ۲۶۲۰۰ دلار هزینه می‌کردید.  مابه‌تفاوت معامله می‌تواند در حساب شما باقی بماند تا در فرصت دیگری از آن استفاده کنید.

دومین مزیت معاملات اختیار معامله ریسک کمتر (در صورت استفاده صحیح)

دومین مزیت معاملات اختیار معامله این است که در شرایطی خاص خرید قراردادهای اختیار معامله پر ریسک‌تر از خرید قطعی و مالکیت سهام می‌باشند، اما در برخی از مواقع نیز می‌توان از قراردادهای اختیار معامله برای کاهش ریسک معامله استفاده کرد. این واقع به هیچ‌چیزی جز نحوه استفاده شما از آن‌ها بستگی ندارد. قراردادهای اختیار معامله در کل می‌توانند برای سرمایه‌گذاران ریسک کمتری به همراه داشته باشند زیرا به تعهد مالی کمتری نسبت به مالکیت سهام نیاز دارند و همچنین به دلیل نفوذناپذیری نسبی آن‌ها در برابر اثرات بالقوه فاجعه‌بار بازار نیز می‌توانند ریسک کمتری داشته باشند.

قراردادهای اختیار معامله قابل‌اعتمادترین نوع پوشش ریسک یا هج هستند و همین امر آن‌ها را از سهام ایمن‌تر می‌کند. وقتی سرمایه‌گذار سهامی را خریداری می‌کند، اغلب برای محافظت از موقعیت او یک دستور توقف ضرر اعمال می‌شود. دستور توقف زیان با یک قیمت از پیش تعیین‌شده کمتر از قیمت سهام توسط سرمایه‌گذار طراحی می‌شود. مشکل این دستورات در ماهیت خود دستور نهفته است. دستور توقف زمانی اجرا می‌شود که ارزش سهام به حدی کمتر از حد معامله‌شده می‌رسد.

مثال: فرض کنید می‌خواهید سهام شرکت ABC را بخرید. قیمت هر سهم ۵۰ دلار است و شما نمی‌خواهید بیش از ۱۰٪ از سرمایه خود را از دست بدهید، بنابراین یک توقف ضرر ۴۵ دلاری اعمال می‌کنید. هنگامی‌که سهام در قیمت ۴۵ دلار یا کمتر از آن معامله شود، شما سهامتان را در بازار بورس می‌فروشید. این دستور در طول روز جواب می‌دهد و اوضاع همان‌طور که شما می‌خواهید پیش می‌رود، اما ممکن است در طول شب برایتان دردسرساز شود.

فرض کنید که با بسته شدن قیمت سهام روی ۵۱ دلار به رختخواب می‌روید. صبح روز بعد، وقتی از خواب بیدار می‌شوید و CNBC را روشن می‌کنید، می‌بینید که اخبار جدیدی دربارۀ سهام شما وجود دارد. به نظر می‌رسد مدیرعامل این شرکت مدتی است که در مورد گزارش‌های درآمدی دروغ گفته است و شایعاتی مبنی بر اختلاس نیز وجود دارد. انتظار می‌رود سهام باقیمت حدود ۲۰ دلار باز شود. وقتی این اتفاق بیفتد، ۲۰ دلار اولین معامله زیر قیمت حد مجاز ۴۵ دلاری شما خواهد بود. بنابراین، هنگامی‌که سهام باز می‌شود، شما سهامتان باقیمت ۲۰ دلار می‌فروشید و ضرر قابل‌توجهی خواهید داشت. دستور توقف ضرر وقتی بیش از هر زمان دیگری به آن نیاز دارید، به دردتان نمی‌خورد.

حالا بگذارید این وضعیت را با خرید یک قرارداد اختیار معامله مقایسه کنیم. اگر برای محافظت از سرمایه خود از قراردادهای اختیار معامله استفاده کرده بودید، ضرر فاجعه باری را متحمل نمی‌شدید. برخلاف توقف ضرر، قراردادهای اختیار معامله با بسته شدن بازار بسته نمی‌شوند. و ۲۴ ساعت شبانه‌روز و هفت روز هفته شما و سرمایه شما را بیمه می‌کنند. این کاری است که توقف ضرر از آن عاجز است. به همین دلیل است که قراردادهای اختیار معامله شکلی قابل‌اعتماد از پوشش ریسک در نظر گرفته می‌شوند. علاوه بر این، به عنوان جایگزینی برای خرید سهام، می‌توانید از استراتژی ذکرشده در بالا (تعویض سهام) استفاده کنید، که در آن به جای خرید سهام، یک قرارداد اختیار معامله خریداری ‌کنید. برخی از معاملات اختیار معامله تا ۸۵ درصد از عملکرد سهام را تقلید می‌کنند، اما یک‌چهارم قیمت سهام قیمت دارند. اگر به‌جای سهام، یک قرارداد اختیار معامله ۴۵ دلاری را خریداری کرده بودید، ضرر شما محدود به هزینه‌ای می‌شد که برای خرید این قرارداد هزینه کرده بودید. اگر ۶ دلار برای این قرارداد پرداخت می‌کردید، فقط ۶ دلار را از دست می‌دادید، نه ۳۱ دلاری که در صورت مالکیت سهام از دست می‌دادید. اثربخشی توقف ضرر در مقایسه با توقف طبیعی و تمام‌وقت ارائه‌شده توسط قراردادهای اختیار معامله بسیار کمتر است.

سومین مزیت اختیار معامله بازده بالاتر

برای اینکه بفهمید پول کمتری خرج می‌کنید و تقریباً همان سود را کسب می‌کنید، نیازی به ماشین‌حساب ندارید. درصد بازدهی همین کار را برایتان انجام می‌دهند. معاملات اختیار معامله معمولاً درصد بازدهی را به سرمایه‌گذاران ارائه می‌دهند.

مثال: به عنوان مثال، سناریوی بالا را در نظر بگیرید، درصد بازده سهام (که به قیمت ۵۰ دلار آن را خریداری کرده‌اید) و قرارداد اختیار معامله (که به قیمت ۶ دلار خریداری کرده‌اید) را باهم مقایسه می‌کنیم.

فرض کنید قرارداد اختیار معامله بازدهی ۸۰ دارد، به این معنی که قیمت قرارداد اختیار معامله تا ۸۰ درصد تغییر قیمت سهام تغییر می‌کند. این یعنی  اگر سهام تا ۵ دلار بالا برود، یعنی سهام شما ۱۰ درصد بازده سود خواهد داشت. موقعیت قرارداد اختیار معامله شما نیز تا ۸۰ درصد قیمت سهام تغییر کرده یعنی ۴ دلار به قیمت آن افزوده می‌شود. سود ۴ دلاری در یک سرمایه‌گذاری ۶ دلاری یعنی یک بازدهی ۶۷ درصدی – که بسیار بهتر از بازده ۱۰ درصدی سهام است. البته، زمانی که معامله به‌دلخواه شما پیش نمی‌رود، قراردادهای اختیار معامله می‌توانند هزینه‌های سنگینی برایتان داشته باشند: چون این احتمال وجود دارد که ۱۰۰٪ سرمایه‌گذاری خود را از دست بدهید.

چهارمین مزیت اختیار معامله جایگزین‌های استراتژیک بیشتر

آخرین مزیت اصلی قرارداد اختیار معامله این است که گزینه‌های سرمایه‌گذاری بیشتری ارائه می‌دهند. قراردادهای اختیار معامله ابزارهای بسیار انعطاف‌پذیری هستند. به عبارت دیگر راه‌های زیادی برای استفاده از این قراردادها برای از دست ندادن سرمایه وجود دارد. ما این موقعیت‌ها را موقعیت‌های مصنوعی می‌نامیم. موقعیت‌های مصنوعی در واقع راه‌های مختلفی را در اختیار سرمایه‌گذاران قرار می‌دهد تا به اهداف سرمایه‌گذاری یکسان دست یابند که این مزیت بسیار مفید است. در حقیقت قراردادهای اختیار معامله گزینه‌های استراتژیک مختلفی را در اختیار سرمایه‌گذار قرار می‌دهند.

به عنوان مثال، بسیاری از سرمایه‌گذاران از کارگزارانی استفاده می‌کنند که هنگام فروش سهام توسط سرمایه‌گذار (پوزیشن شورت)، از او مارجین (یا همان وثیقه) دریافت می‌کنند. هزینه این مارجین ممکن است بسیار گران باشد. سایر سرمایه‌گذاران از کارگزارانی استفاده می‌کنند که به‌سادگی اجازۀ ورود سرمایه‌گذار به موقعیت شورت سهام را نمی‌دهند. این مسئله سرمایه‌گذاران را محدود می‌کند و آن‌ها را از دنیای رنگارنگ بازار بورس خارج و وارد یک دنیای سیاه و سفید می‌کند. یکی از مزایای قطعی قراردادهای اختیار معامله این است که قوانین کارگزاری‌ها هرگز علیه سرمایه‌گذاران نخواهد بود.

استفاده از قراردادهای اختیار معامله همچنین به سرمایه‌گذار اجازه می‌دهد تا در صورت تمایل، «بُعد سوم» بازار را نیز معامله کند – به عبارت دیگر، قراردادهای اختیار معامله به سرمایه‌گذار اجازه می‌دهند تا نه تنها حرکت  سهام، بلکه گذر زمان و نوسانات را نیز معامله کند. اکثر سهام در اکثر مواقع حرکت‌های بزرگی ندارند. تنها تعداد کمی از سهام هستند که به‌طور قابل‌توجهی حرکت می‌کنند و البته این اتفاق هم به ندرت رخ می‌دهد. توانایی و مهارت شما در استفاده از رکود می‌تواند عامل تصمیم‌گیری مهمی برای رسیدنتان به اهداف مالی خود باشد، اما اگر چنین مهارتی نداشته باشید اهداف مالیتان فقط در حد یک رویا باقی می‌مانند. تنها قراردادهای اختیار معامله هستند که جایگزین‌های استراتژیک لازم برای سود در هر نوع بازاری را دارند.