سلسله مباحث “سواد مالی” (راهکارهای عملی برای کاریابی)

راهکارهای عملی برای کاریابی

سلسله مباحث “سواد مالی”

در این هفته، راهکارهای عملی برای کاریابی تبیین خواهند شد.

وقتی تعدادی از مشاغل احتمالی آتی را فهرست کنید، گام‌های متعددی برای ورود به آن کار‌ها وجود دارد. فرم تقاضای کار، خلاصه‌ی سوابق کاری، نامه‌ی همراه و مصاحبه می‌تواند به شما کمک کند تا خودتان را به عنوان مطلوب‌ترین متقاضی استخدام معرفی کنید و خودتان را از سایرین متمایز کنید.

فرم تقاضای کار

برای تقاضا برای کار، احتمالاً باید فرم تقاضای کار (که فرم اشتغال نیز نامیده می‌شود) را تکمیل کنید. فرم تقاضای کار فرمی است (الکترونیکی یا کاغذی) که سوالات اساسی درباره‌ی گذشته‌ی شما از قبیل سوابق کاری (نام‌ها، تاریخ‌ها، مکان‌ها)، تحصیلات، مهارت‌ها، و ترجیحات مطرح می‌کند. نمایه‌ی ۱-۳. ۲ شکل ساده‌ای از فرم تقاضای کار است.

بسیاری از کارفرمایان، متقاضیان را ملزم به تکمیل فرم تقاضای کار به شکل برخط می‌کنند. بدون توجه به اینکه فرم تقاضای کار، کاغذی است یا برخط، باید نکات زیر را در نظر داشت:

  • به تمام سوالات پاسخ دهید. وقتی نمی‌توانید به یک سوال پاسخ دهید یا در مورد شما کاربرد ندارد، عبارت ک/ن را بنویسید تا نشان دهید که این سوال را پاسخ داده‌اید.
  • صادق باشید. پاسخ‌های کامل بدهید؛ اگر این احتمال می‌رود که خلاصه کردن باعث نادیده گرفتن اطلاعات شما شود، خلاصه نکنید.
  • تمام اطلاعات درخواست شده در فرم تقاضای کار از قبیل شماره‌های تماس، تاریخ‌ها و آدرس رایانامه را همراه داشته باشید.
  • اطلاعات را با دقت بازخوانی کنید، تمام کلمات را کنترل کنید.
  • نسخه‌ای از سوابق خود را همراه داشته باشید.

سوابق کاری

احتمالاً از شما درخواست می‌شود تا همراه با تقاضای کار، سوابق کاری خود را پیوست کنید. خلاصه‌ی سوابق کاری خلاصه‌ای از تجربیات کاری، تحصیلات، مهارت ها، علایق و سایر صلاحیت‌ها (مجموعه‌ی مهارت ها) است که صلاحیت فرد برای ورود به کار را نشان می‌دهد. سوابق کاری به بهترین و دقیق ترین نحو به کارفرما  نشان می‌دهد که شما چه کسی هستید و چه کاری می‌توانید انجام دهید.

اشکال مختلفی برای خلاصه‌ی سوابق کاری وجود دارد. یکی از اشکال مرسوم سوابق کاری در این لینک قرار گرفته است. سایر اشکال را می‌توانید در درگاه‌های کاریابی مشاهده کنید.

رهنمودهای عمومی مرتبط با سوابق کاری

هیچ قاعده‌ی از پیش تعیین­شده‌ای برای تهیه‌ی خلاصه‌ی سوابق کاری وجود ندارد. توصیه می‌شود از سبکی استفاده کنید که توانایی‌های شما را به بهترین نحو نشان دهد. در ادامه تعدادی رهنمود عمومی آورده شده است:

  • هر بار که خلاصه سوابق کاری را تهیه می‌کنید، به نحوی آن را تعدیل کنید که مجموعه‌ی مهارت‌های شما را در متناسب با مجموعه‌ی مهارت‌های مورد نیاز برای شغل مورد نظر به شکل بهتری بازنمایی کند.
  • هر یک از این خلاصه‌ی سوابق کاری را در حداکثر یک صفحه تنظیم کنید. اطلاعات مهم را در یک سوم بالایی صفحه درج کنید. این بخش، اولین چیزی است به به نظر مصاحبه کنندگان می‌رسد و بهتر است توجه آنها را جلب کند.
  • خلاصه‌ی سوابق کاری خود را طوری تنظیم کنید که ساده، جذاب، و به سادگی قابل خواندن باشد. استفاده از قلم، پر رنگ کردن، کج نوشتن و سایر علائم‌نگاری را به درستی انجام دهید.
  • خلاصه‌ی سوابق کاری را به شکل کامل بازخوانی کنید. به غلط‌گیر خودکار برنامه‌ی واژه‌پرداز اکتفا نکنید. باید خلاصه‌ی سوابق کاری بدون خطایی تهیه کنید.
  • برای نسخه‌های چاپی، از چاپگر با کیفیت و کاغذ خوب استفاده کنید. از رنگ‌های روشن، اندازه‌های غیرمتعارف، و کاغذهای لکه‌دار یا مخدوش استفاده نکنید.

بخش‌های خلاصه‌ی سوابق کاری

سوابق کاری دارای بخش‌های الزامی و اختیاری است. بدون در نظر گرفتن اینکه از چه سبکی در نگارش خلاصه‌ی سوابق استفاده می‌کنید، توصیه می‌شود همیشه اطلاعات شخصی، تحصیلی و کاری خود را در خلاصه‌ی سوابق کاری لحاظ کنید. بخش‌های اختیاری، شامل بخش مربوط به اهداف کاری و ارجاع‌ها (معرف‌ها) می‌شود.

  • اطلاعات تماس. این اطلاعات در بخش بالایی سوابق کاری آورده می‌شوند و توصیه می‌شود مواردی از قبیل نام، نشانی، شماره‌ی تماس (به همراه پیش‌شماره) و رایانامه را شامل شود. توصیه می‌شود اطلاعات فردی از قبیل شماره بیمه، سن، یا پیش زمینه‌های سیاسی و مذهبی حذف شوند.
  • اهداف کاری. درج اطلاعات مربوط به اهداف کاری اختیاری است. با کامل‌تر شدن خلاصه‌ی سوابق کاری، بهتر است این بخش را حذف کنید. اگر این بخش را در خلاصه‌ی سوابق کاری آوردید، بهتر است کوتاه، گویا، رسا و مشخص باشد. از بیانیه‌های ضعیف از قبیل «خواهان هر نوع کاری هستم» خودداری کنید.
  • تحصیلات. تحصیلات مربوط به دبیرستان و بعد از آن را به ترتیب زمانی جدیدترین‌ها تا قدیمی‌ترین‌ها فهرست کند. ممکن است حوزه‌های مطالعاتی، میانگین نمرات، افتخارات، دوره‌های خاص مربوط به شغل مورد نظر یا حقایق مثبتی که فکر می‌کنید تاثیر خوبی دارند، از قبیل فعالیت‌های فوق‌العاده یا فعالیت در سازمان‌های دانشجویی نیز مفید باشند.
  • تجربیات. فهرست مشاغل، با حقوق و کارآموزی، که داشته‌اید را بیان کنید. اطلاعاتی از قبیل عنوان شغلی، نام و نشانی کارفرمایان، تاریخ‌ها یا طول دوره‌ی اشتغال، وظایف کاری، و دستیافت‌های خاص در زمان اشتغال را فهرست کنید. بر هر گونه وظایف و مسئولیت‌هایی که مستقیماً مرتبط با شغل مورد تقاضا هستند، تاکید کنید.
  • ارجاع‌ها (معرف‌ها). بعضی کارفرمایان بالقوه، الزام به درج ارجاع‌ها می‌کنند. ارجاع‌ها افرادی هستند که برای چند ماه تا یک سال یا بیشتر، با شما در ارتباط بوده اند و می‌توانند اطلاعاتی درباره‌ی مهارت ها، خصوصیات شخصیتی، و دستیافت‌های شما ارائه کنند. توصیه می‌شود ارجاع‌ها کهنسال‌تر از ۱۸ سال باشند و از اقوام و بستگان نباشند. بهترین نوع ارجاع ها، شامل معلمان، کارفرمایان پیشین و فعلی، مشاوران، مربیان، و بزرگسالان شاغل در کسب و کارها می‌باشند. اما قبل از اینکه اسامی ارجاع‌ها را بنویسید، از آنها اجازه بگیرید. اگر ارجاع‌ها الزامی نباشند، و تصمیم گرفتید که داوطلبانه آنها را مطرح نکنید، از عبارت «در صورت نیاز ارجاع‌ها نیز معرفی می‌شوند» در خلاصه سوابق کاری استفاده کنید. سپس فهرستی از اسامی، نشانی ها، شماره‌های تماس، و رایانامه‌های ارجاع‌ها را فراهم کنید.

خلاصه‌ی سوابق کاری قابل اسکن

بعضی کارفرمایان از اسکنر‌ها و نرم افزارهای خاص برای جستجوی عبارت‌ها و واژگان کلیدی منطبق با مهارت‌های مورد نیاز در شرح شغلی آنها استفاده می‌کنند. خلاصه‌ی سوابق کاری قابل اسکن برای خوانش ساده توسط اسکنرها طراحی شده اند و شامل کلیدواژه‌هایی از زمینه‌ی کاری متقاضی استخدام یا فهرست مشاغل وی هستند. برای بهبود امکان گزینش خود، صلاحیت‌های خود را با استفاده از کلیدواژه‌ها بیان کنید. برای مثال، ناشری که در جستجوی یک ویراستار است، ممکن است به دنبال کلیدواژه‌هایی از قبیل «انگلیسی»، «روزنامه‌نگاری» و «ویراستاری» باشد. برای اینکه خلاصه سوابق کاری شما به سادگی قابل اسکن باشد، از قلم‌های غیررسمی، کج‌نوشته ها، ستون ها، سایه ها، و تصاویر صرف نظر کنید.

نامه همراه

خواه خلاصه سوابق کاری را به شکل کاغذی یا از طریق رایانامه یا درگاه اینترنتی ارسال کنید، توصیه می‌شود نامه‌ی همراه به شرح نمایه‌ی زیر باشد. نامه‌ی همراه نامه‌ای که همراه یک برگه‌ی خلاصه‌ی سوابق کاری ارسال می‌شود، و متقاضی کار را به کارفرمای آتی معرفی می‌کند. این نامه به شما این فرصت را می‌دهد تا صلاحیت‌های خود را عرضه و تاثیر اولیه‌ی خوبی ایجاد کنید.

توصیه می‌شود نامه‌ی همراه کوتاه و صریح باشد. در بند اول، توصیه می‌شود هدف خود از نوشتن نامه را بیان کنید. مشخص بنویسید؛ به کارفرما بگوئید که چه می‌خواهید (باید در ارتباط با فرصت جدید شغلی بیان شود). توصیه می‌شود بند دوم تعدادی از صلاحیت‌ها یا مهارت‌های کلیدی را بیان کند که شما را متمایز می‌کند. علاقه‌ی خود به شرکت را بیان کنید. توصیه می‌شود آهنگ صحبت شما مشتاقانه، خوش‌بین، و دوستانه باشد. توصیه می‌شود بند آخر، جمع‌بندی دوستانه اما صریحی باشد. درخواست وقت مصاحبه کنید و زمانی که در دسترس هستید را مشخص کنید.


آدرس، تهران، ملاصدرا، پلاک ۱۵۰۰

مدیر محترم شرکت سازه‌گستر شرق دور
جناب آقای جعفری

با توجه به فرصت استخدامی درج شده در درگاه اینترنتی شما، لطفاً بنده را به عنوان متقاضی استخدام برای پروژه‌ی مرکز شهر تهران خود در نظر بگیرید.

همانطور که از خلاصه‌ی سوابق کاری بنده می‌توان مشاهده کرد، به عنوان کارآموز مهندسی در چند پروژه‌ی ساخت و ساز شهری فعالیت داشته ام. بنده از کسب اطلاعات جدید، تعامل با سایر افراد در  گروه‌های کاری، و کمک به دیگران در یادگیری حقایق و ایده‌های جدید لذت می‌برم. در اطلاعیه‌ی شما آمده است که نیاز به افرادی در حوزه‌های مهندسی مرتبط با ساخت و ساز شهری برای دوره‌ی سه ماهه دارید. بنده مشتاق به همکاری با شما در دوره‌ی فوق هستم.

در صورت صلاحدید شما، آماده‌ی کار هستم. شماره تماس بنده ۰۲۱۸۹۱۰۱۱۱۲می باشد. منتظر تماس از طرف آن شرکت محترم هستم.

ارادتمند شما
حسین جعفری


مصاحبه کاری

گام بعدی برای استخدام، مصاحبه‌ی کاری است. مصاحبه‌ی کاری یک جلسه‌ی حضوری با کارفرمای بالقوه برای مذاکره حول ورود به کار است. طی مصاحبه، کارفرما نسخه‌ای از تقاضای کار تکمیل شده توسط شما، خلاصه‌ی سوابق کاری و نامه‌ی همراه شما را در اختیار دارد. مصاحبه کننده ممکن است اطلاعاتی درباره‌ی این مدارک یا سایر موضوعات مربوط به کار از شما بپرسد:

  • قبل از مصاحبه‌ی کاری، خلاصه سوابق کاری خود را مرور کنید. نسبت به آنچه در خلاصه سوابق کاری خود درج کرده‌اید اشراف داشته باشید.
  • مهارت‌های مصاحبه را تمرین کنید. با دوستان یا خانواده‌ی خود در ارتباط با سوالات باز که نیازمند پاسخ‌های کامل و درست هستند، از قبیل «چرا می‌خواهید برای ما کار کنید؟» تمرین کنید. درباره‌ی مجموعه‌ی مهارت‌های خود و ارتباط آن با فرصت شغلی پیش رو صحبت کنید.
  • درباره‌ی شرکت تحقیق کنید. با شناخت از شرکت، می‌توانید به درستی درباره‌ی آن صحبت کنید. به سوالاتی که ممکن است درباره‌ی شرکت یا شغل مورد نظر از شما پرسیده شود فکر کنید.
  • لباس مناسب بپوشید. تمیز و مرتب باشید و متناسب با شغل مورد نظر لباس بپوشید.
  • همیشه تنها بروید. همراه یا دوست با خود نبرید.
  • سر وقت برسید. بهتر است ۱۰-۱۵ دقیقه زودتر برسید تا بتوانید خودتان را مهیا کنید. هرگز دیر نکنید.
  • ظاهر مطمئن و آرامی داشته باشید. تنش یا فشار را نشان ندهید. از جویدن آدامس یا نمایش سایر رفتارهای عصبی خودداری کنید.
  • قبل از صحبت کردن، فکر کنید. قبل از اینکه شروع به صحبت کنید، اندکی صبر کنید تا افکار خود را سازماندهی کنید. از دستور زبان مناسب استفاده کنید و از زبان عامیانه بپرهیزید.
  • به محیط توجه کنید. به جلو متمایل شوید و به دقت گوش کنید. مستقیماً به مصاحبه‌کننده نگاه کنید و تماس چشمی برقرار کنید.
  • مشتاق باشید. به مصاحبه‌کننده نشان دهید که به شرکت و شغل مورد نظر علاقمند و مشتاق هستید.
  • به دنبال سرنخ‌ها باشید. سرنخ‌های غیرکلامی مصاحبه کننده به شما نشان می‌دهندکه بیشتر حرف بزنید یا کمتر.

وقتی مصاحبه به پایان رسید، بابت زمانی که در اختیار شما قرار داده شده است، از مصاحبه‌کننده تشکر کنید و دست بدهید. با لبخند و گفتن جملاتی مثبت که نشان دهنده‌ی علاقه‌ی شما باشند از قبیل «منتظر تماس شما هستم» آنجا را ترک کنید.

آزمون‌ها و گواهی‌های الزامی

بعضی مشاغل نیازمند آزمون‌های پیش از کار به عنوان روشی برای بررسی فرد متقاضی کار هستند. این کار به کسب و کارها اجازه می‌دهد تا متقاضیانی که ویژگی‌های نامطلوب یا دانش محدود نسبت به حوزه‌ی کاری دارند را حذف کنند. برای مثال، آزمون‌های شخصیتی تعیین می‌کنند که آیا ویژگی‌های رفتاری فرد متقاضی با محیط کاری سازگاری دارند. ممکن است آزمون‌هایی برای بررسی سطوح مهارتی در برنامه‌های خاص (از قبیل برنامه‌های واژه‌پرداز یا صفحه گسترده) برگزار شوند. سایر انواع آزمون‌ها شامل آزمون اعتیاد و تناسب اندام می‌باشند.

بعضی مشاغل نیازمند این است که گواهینامه‌هایی ارائه کنید. برای مثال، فعالیت در بورس اوراق بهادار تهران نیازمند داشتن گواهینامه‌های حرفه‌ای بازار سرمایه است. ممکن است دریافت این مدارک و گواهینامه‌ها چند ماه یا حتی چند سال به درازا بکشد. گاهی این گواهینامه‌ها پیش از استخدام الزامی هستند و گاهی می‌توان حین کار به این گواهینامه‌ها دست یافت.

پیگیری

بعد از مصاحبه، باید پیگیری کنید. پیگیری شامل تماس با یک کارفرمای بالقوه پس از انجام مصاحبه اما پیش از استخدام است. این کار به کارفرما یادآوری می‌کند که شما مشتاق کار هستید. وقتی نامه‌ی تشکر را می‌نویسید، آن را کوتاه و صریح بنویسید. اطمینان یابید که درست، دوستانه و حاوی پیام قدردانی باشد. اگر فاصله‌ی زمانی بین مصاحبه و استخدام کوتاه باشد، بهتر است تماس بگیرید یا حضوری به آنجا مراجعه کنید و پیگیری را انجام دهید. همچنین می‌توانید رایانامه‌ای به مصاحبه‌کننده با مضمون نامه‌ی تشکر ارسال کنید.

سلسله مطالب “سواد مالی” را در وبلاگ گروه مالی و مدیریت سرمایه‌گذاری شریف دنبال نمایید.

نویسنده: “شاهین احمدی” دانش‌آموخته دانشگاه علامه طباطبایی

, , , , , , , , , , , , ,
نوشتهٔ پیشین
اقتصاد رفتاری چگونه به خطاهای گفتاری می‌انجامد
نوشتهٔ بعدی
سلسله مباحث “سواد مالی” (خوداشتغالی)

سایر مطالب

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Fill out this field
Fill out this field
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.

فهرست