مهارت‌های موفقیت
استفاده از درگاه‌های اینترنتی شبکه‌ای اجتماعی
استفاده از اینترنت برای شبکه‌سازی اجتماعی مزیت‌های زیادی برای متقاضیان کار دارد، چرا که گستره‌ی وسیعی از منابع مربوط به اطلاعات شغلی، دانش به روز، و واکنش سریع به فرصتهای شغلی در آن وجود دارد. با این حال، رهنمودهای رفتاری وجود دارند که باید حین استفاده از شبکه‌های اجتماعی در نظر داشته باشید. در زیر، بایدها و نبایدهای درگاه‌های اینترنتی شبکه‌ای اجتماعی آورده شده‌اند:
بایدها:
- مودب و فکور باشید؛
- قدر‌دانی در زمان دریافت اطلاعات خوب؛
- پیگیری و انجام بیشترین تلاش ممکن در زمانی که دیگران شما را پیشنهاد کرده‌اند؛
- به اشتراک‌گذاری اطلاعات مفید برای دیگران؛
- بازخوانی اطلاعات؛
- اطلاعات ارسال شده‌ی خود را از منظر دیگران بررسی کنید.
نبایدها:
- انتقاد کردن یا منفی‌بافی درباره‌ی دیگران؛
- شکایت کردن از کار، کارفرما یا سایرین؛
- قسم خوردن یا استفاده از زبان غیررسمی؛
- غافل ماندن از افرادی که از شما درخواست کمک کرده‌اند؛
- ارسال اطلاعاتی که می‌تواند باعث شود دیگران راجع به شما نظر منفی پیدا کنند؛
- لاف‌زنی یا متکبر بودن یا بی‌فکر بودن.
انتقادی فکر کنید
- اگر فردی نام شما را گوگل کند، چه چیزی از شما پیدا می‌کند؟ چرا کارفرمایان نسبت به آنچه متقاضیان کار و کارگران در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک می‌گذارند، حساسیت دارند؟
- از چه درگاه‌های اینترنتی شبکه‌ای اجتماعی استفاده می‌کنید؟ چه اطلاعاتی را نباید در این درگاه‌های اینترنتی به اشتراک گذاشت؟
اگر به دنبال یک شغل در حوزه‌ای هستید که هیچ رابطه‌ای در آن حوزه ندارید، تلاش کنید تا با افرادی آشنا شوید که می‌توانند شما را از فرصتهای شغلی مرتبط مطلع کنند. از آنها بپرسید که آیا درگاه اینترنتی یا درگاه‌کده اینترنتی دارند و با آنها در تماس باشید. ایجاد روابط را با آشنا کردن دیگران با مهارت‌های خود که شما را متمایز و تبدیل به یک کارگر مطلوب می‌کند شروع کنید.
اگر مشغول به کار حتی نیمه‌وقت یا داوطلبانه هستید، به سایرین اطلاع دهید و با آنها در میان بگذارید. سایرین شامل همکاران، مشتریان، و حرفه‌های کسب و کار می‌شود که در دوره‌ی اشتغال با آنها ملاقات خواهید کرد. به آنها اطلاعاتی ارائه کنید و اطلاعاتی نیز کسب کنید.
درگاه‌های اینترنتی
اینترنت تبدیل به یکی از ابزارهای حیاتی مورد استفاده در زمان جستجو برای شغل شده است. تبلیغات استخدامی که زمانی در روزنامه‌ها دیده می‌شدند، در حال حاضر به شکل برخط مشاهده می‌شوند. درگاه‌های اینترنتی طبقه بندی شده برخط از قبیل درگاه اینترنتی دیوار، بسیاری از فرصتهای شغلی را فهرست می‌کنند.
کسب و کارها اغلب فرصتهای شغلی را در درگاه اینترنتی خود شرکت بارگزاری می‌کنند. مشاغل اغلب در بخش «درخواست همکاری» این درگاه‌های اینترنتی مشاهده می‌شوند. فرصتهای شغلی می‌توانند شامل شرح شغلی باشند که صلاحیت‌های شغلی، دوره‌ی زمانی درخواست شغل، و میزان حقوق پرداختی را تشریح می‌کند. می‌توانید مستقیماً از طریق درگاه اینترنتی اقدام به ثبت درخواست خود کنید.
همچنین می‌توانید فرصتهای شغلی را در درگاه‌های اینترنتی کاریابی مشاهده کنید. درگاه اینترنتی کاریابی، درگاهی است که مشاغل ارائه شده توسط کارفرمایان را فهرست می‌کند. کارفرمایان معمولاً حق الزحمه‌ای برای ثبت ارائه شغل در این درگاه‌ها پرداخت می‌کنند. مثال‌هایی از این درگاه‌های اینترنتی در داخل کشور، ایران تلنت می‌باشد.
نمایشگاه‌های کاری
نمایشگاه کار رویدادی است که به متقاضیان کار این فرصت را می‌دهد تا با کارفرمایان بالقوه، ملاقات حضوری داشته باشند. کارفرمایان می‌توانند ایستگاه‌هایی در نمایشگاه‌های کار مستقر کنند تا نمایندگان آنها بتوانند با متقاضیان کار صحبت کنند، به آنها پاسخ دهند و خلاصه سوابق کاری متقاضیان را دریافت کنند.
نمایشگاه‌های کار اغلب در دانشگاه‌ها برای موقعیت‌های استخدامی پایه‌ای برگزار می‌شوند. این مکان‌ها به شکل سنتی فرصتی در اختیار دانشجویان قرار می‌دهد تا با کارفرمایان ملاقات کنند. دانشجویان همچنین می‌توانند از این فرصت برای کسب شناختی نسبت به اینکه کار کردن در یک شرکت یا زمینه‌ی کاری مورد علاقه‌ی آنها چه الزاماتی دارد، استفاده کنند.
شرکت در نمایشگاه‌های کار مشابه با شرکت در یک مصاحبه‌ی شغلی است. آماده بودن به معنی اینکه خلاصه‌ی سوابق کاری را همراه داشته باشید و لباس مناسب بپوشید، اهمیت دارد.
بنگاه‌های کاریابی
تمام شهرهای بزرگ، بنگاه‌های کاریابی دولتی و خصوصی دارند. بنگاه‌های کاریابی به متقاضیان مشاغل کمک می‌کنند تا شغل مورد نیاز خود را بیابند. این بنگاه‌ها بر تطبیق مهارت‌های شما با کارفرمایانی که استخدام خود را نزد این بنگاه‌ها آگهی کرده‌اند، تمرکز می‌کنند.
بنگاه‌های کاریابی خصوصی ممکن است هزینه‌ای بابت خدمات خود نگیرند. بعضی از این بنگاه‌های کاریابی از کارفرما هزینه دریافت می‌کنند، بعضی دیگر هزینه خدمات خود را از کارفرما و کارگر می‌گیرند. هزینه‌های این خدمات متفاوت است.
کاریابی موقت
اگر برای یافتن یک کار دائمی، با مشکل مواجه شدید، شاید بهتر باشد از یک کاریابی موقت استفاده کنید. کاریابی موقت، مشاغل تمام‌وقت و نیمه‌وقت را به شکل موقتی ارائه می‌کند. کار کردن در یک کار موقتی به شما این فرصت را می‌دهد تا بر کارفرما تاثیر مثبت بگذارید و شبکه‌ی روابط خود را بهبود دهید. این کار همچنین تجربه‌ی کاری مفیدی به شما می‌دهد که می‌توانید برای سایر مشاغل از آنها استفاده کنید. به علاوه، اگر شرکت مشاهده کند که از پس کار برآمده‌اید، ممکن است یک کار دائمی به شما پیشنهاد کند. در چنین مواردی، شرکت قرارداد شما را از کاریابی موقت خریداری می‌کند. یا ممکن است بعد از اتمام قرارداد با کاریابی موقت، توسط شرکت استخدام شوید.
بنگاه‌های کاریابی دولتی
بنگاه‌های کاریابی دولتی به افراد کمک می‌کنند شغل مورد نیاز خود را پیدا کنند. به این دلیل که تحت نظارت دولت قرار دارند، هزینه‌ای دریافت نمی‌کنند. بنگاه‌های دولتی همچنین اطلاعاتی درباره‌ی آموزش مرتبط با شغل و برنامه‌های کمکی ارائه می‌کنند که می‌توانید این برنامه‌ها را با مراجعه به درگاه اینترنتی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی مشاهده کنید.
سایر روش‌های جستجوی شغل
سایر روش‌های جستجوی شغل وجود دارند که می‌توان از آنها برای استخدام استفاده کرد. این موارد شامل سایه‌کاری، برنامه‌های تجربه‌ی کاری مشارکتی، کسب اطلاعات از مشاوران و مدرسان دانشگاهی، و استفاده از مراکز جایابی می‌شود.
سایه‌کاری
سایه‌کاری به معنی صرف زمانی برای مشاهده‌ی یک کارگر حین انجام کار مورد علاقه‌ی شما می‌باشد. بسیاری از کارفرمایان با این شرط که مزاحم انجام درست کار توسط آنها نشوید، به شما اجازه می‌دهند به محل کار آنها مراجعه کنید و انجام کار را مشاهده کنید. سایه‌کاری به شما اجازه می‌دهد تا مشاهده کنید که فعالیت‌ها طی یک روز کاری چگونه اجرا می‌شوند. روابطی که حین سایه‌کاری ایجاد می‌کنید می‌تواند به شما در یافتن کار در فرصتهای استخدامی بعدی کمک کند.
تجربه‌ی کاری مشارکتی
بسیاری از دانشگاه‌ها برنامه‌هایی دارند تا به دانشجویان در آماده شدن برای مشاغل، اتخاذ تصمیمات شغلی، و اطمینان یافتن از داشتن یک شغل نیمه‌وقت یا تمام‌وقت کمک کنند. به چنین برنامه‌هایی تجربه‌ی کاری مشارکتی اتلاق می‌شود که طی آن دانشجویان طی روز در کلاس‌های درس شرکت می‌کنند و سپس به مشاغلی می‌روند که کار تحت نظارت فراهم می‌کنند. دانشجویان بابت مهارت‌های حین کار، گواهی دریافت می‌کنند.
مشاوران و مدرسان دانشگاه و مراکز جایابی
مشاوران و مدرسان دانشگاه منبع اطلاعاتی مناسب فرصتهای شغلی هستند. اغلب کارفرمایان از آنها درخواست می‌کنند تا دانشجویان را برای مشاغل خاص پیشنهاد کنند. مراکز جایابی نیز به دانشجویان کمک می‌کنند تا مشاغل را پیدا کنند. خدمات آنها معمولاً بدون هزینه ارائه می‌شوند. مراکز جایابی، فرصتهای شغلی را در دانشگاه‌ها ارائه می‌کنند و اطلاعاتی در اختیار دانشجویان برتر قرار می‌دهند تا بتوانند درخواست استخدام بدهند.
سلسله مطالب “سواد مالی” را در وبلاگ گروه مالی و مدیریت سرمایه‌گذاری شریف دنبال نمایید.
نویسنده: “شاهین احمدی” دانش‌آموخته دانشگاه علامه طباطبایی
۱ دیدگاه. Leave new
سلام
چرا امکان شرکت در باشگاه مشتریان و استفاده از مزایای آن در اینجا نیست؟